Panele fotowoltaiczne i sztuka: Najbardziej imponujące instalacje na świecie
Było tylko kwestią czasu, kiedy świat sztuki również zaczął wykorzystywać tę technologię do tworzenia nowych dzieł. Obecnie na całym świecie są artyści, którzy w zupełnie nowy sposób zinterpretowali technologię solarną. Różne formy i kolory doskonale wpasowują się w ich otoczenie życiowe i zaskakują publiczność. Interpretacje wahają się od swobodnie naiwnych po praktyczne i nastawione na efektywność rozwiązania, z wszelkimi możliwymi niuansami pomiędzy. Jednak wszystkie te obiekty mają jedno wspólne: ich celem jest produkcja energii elektrycznej z energii słonecznej, która jest wykorzystywana w jakiś użyteczny sposób.
Scalenie technologii i estetyki: Wprowadzenie
Technologia jest zasadniczo środkiem, który ma na celu ułatwienie życia ludzi. Wychodząc z tego założenia, technologia solarna dostarcza sztuce wystarczająco dużo podstaw do przemyślenia istniejących koncepcji lub wygenerowania nowych produktów. Sztuka jest dyscypliną nieograniczoną konwencjami, jej dorobek nie jest powiązany z żadnymi sprawozdaniami finansowymi, nie powstaje na desce kreślarskiej w celu osiągnięcia zamierzonych zysków. Z tego powodu nie ma sztuki sensownej ani bezsensownej. Każdy odbiera sztukę indywidualnie, a jednak czasami można wyprowadzić z niej pewne wnioski, na podstawie których tworzone są nowości dla ogółu społeczeństwa. Sztuka może dać impulsy dla gospodarki dzięki swojemu nieograniczonemu i liberalnemu spojrzeniu.
Europejskie arcydzieła: Instalacje artystyczne solarne, które zachwycają
W 2012 roku brytyjski artysta Ross Lovegrove zaprezentował swoje „Drzewo Solarne” podczas Clerkenwell Design Week w Londynie. Solar Tree oświetla nocą londyński plac St. Johns przy użyciu zgromadzonej energii słonecznej. Łącznie 20 zielonych łodyg wznosi się ku niebu, stopniowo bielejąc ku górze, na ich końcach znajdują się okrągłe powierzchnie solarne skierowane w stronę nieba. Okrągła ławka u podstawy obiektu zachęca pieszych do zatrzymania się. Drzewo solarne jest w stanie dostosować oświetlenie do warunków otoczenia za pomocą systemu sztucznej inteligencji i może funkcjonować autonomicznie do trzech dni. W przeciwieństwie do tradycyjnych latarni ulicznych, dzięki swojej konstrukcji, formie i kolorom wyraża naturalność i przyjazność.
Inspirująca sztuka solarna z Azji i Bliskiego Wschodu
Interesujące jest również spojrzenie na inne części świata i ich interpretacje. Technologia solarna stała się już ważnym elementem architektury, nazywanej również architekturą solarną. Szczególnie imponującym przykładem architektury solarnej jest Terminal 2 Międzynarodowego Portu Lotniczego w Incheon, w Seulu, w Korei Południowej. Budynek został zaprojektowany w oparciu o koncepcję koreańskiego feniksa i ma symbolizować długowieczność, siłę i równowagę. Cała zakrzywiona powierzchnia dachu jest wyłożona panelami słonecznymi, dzięki czemu część energii potrzebnej na lotnisku pochodzi z własnej produkcji. Design paneli słonecznych jest dostosowany do wymogów architektonicznych. Jednak nie tylko dachy, ale cała koncepcja lotniska opiera się na zasadzie zrównoważonego rozwoju. Drewniane podłogi z lokalnych upraw, ogrody i wodne elementy wewnątrz lotniska dla lepszej klimatyzacji oraz wiele innych pomysłów artystycznie zrealizowanych podkreślają to.
Ameryka i Afryka: Kontynent, wiele dzieł sztuki zasilanych energią słoneczną
Oba kontynenty dysponują obfitością energii słonecznej i ludźmi, którzy podchodzą do tematu w sposób artystyczny. Oprócz niezliczonych instalacji, które również próbują interpretować pozyskiwanie energii słonecznej przez wizualne zbliżenia do świata roślin, istnieją również niezwykłe i bardziej innowacyjne instalacje solarne. Rzeźby zasilane energią słoneczną cieszą się dużą popularnością. Na przykład na lotnisku w Tucson zainstalowano rzeźbę, która symbolizuje startujący samolot. Rzeźba jest kilkumetrowa. Od ziemi do ogona samolotu ciągnie się ślad, który dzięki technologii solarnej zaczyna świecić w nocy, sprawiając wrażenie, że maszyna wzbija się w górę. Obiekt „Duch Południowej Arizony” został stworzony przez regionalnego artystę Stephena Fairfielda i został odsłonięty w 2012 roku. W projekt byli także zaangażowani projektantka Emily Taylor oraz inżynier elektryk i orędownik energii słonecznej Patrick Marcus. Wyświetlanie zmienia się na bieżąco, więc rzeźba pojawia się w ciągle zmieniających się kolorach i wzorach.
W Afryce niemiecko-namibijski artysta Max Siedentopf stworzył bardzo osobliwą instalację na pustyni w Namibii. Na kilku białych podestach artysta umieścił małe skrzynki i odtwarzacze, które dzięki energii słonecznej bez przerwy odtwarzają utwór „Africa” zespołu Toto. Osoby, które przypadkowo trafią na to miejsce, prawdopodobnie nie uwierzą własnym oczom. Instalacja wyraża głęboką wdzięczność artysty dla popkultury i ma grać aż do końca czasów.
Oczywiście, główny nacisk w wykorzystaniu energii słonecznej leży na bardzo nieartystycznej produkcji prądu w obliczu palących problemów związanych z klimatem, który jest kluczowy dla przetrwania ludzkości. Sztuka jednak pokazuje nam sposoby, w jaki sposób możemy włączyć pozornie praktyczne rozwiązania do naszego codziennego życia przez specjalne formy i alternatywne zastosowania. W ten sposób obiekt przyczynia się pozytywnie do naszego samopoczucia, tak jak sztuka potrafiła to robić przez wiele wieków. Dlatego ważne jest, aby obok praktycznych rozwiązań, takich jak realizacja solarnej działalności lotniska, dopuszczać również instalacje na pustyni Namibii.